top of page
HAMLET, sesja zdjęciowa, fot. Iwona Bandzarewicz (45).jpg

Hamlet

Spektakl dyplomowy studentów Wydziału Aktorskiego Łódzkiej Szkoły Filmowej

 

Na stypę u króla Klaudiusza przychodzi niczym chochoł w Weselu nie duch, ale dusza ojca. Jej obecność odczuwa tylko Hamlet, zbuntowany chłopak, odrzucony przez matkę następca tronu, rozdarty między miłością do Ofelii i żałobą po śmierci ojca. Hamlet odczytuje znaki przekazywane przez zjawę, rozpoczynając, kolejny raz, mityczną opowieść Szekspira. Jednocześnie świat spektaklu rozpada się podobnie jak osobowość Hamleta.
Każdy z przedstawionych w spektaklu Hamletów reprezentuje inną dominującą cechę tej archetypowej postaci, od bezpardonowej bezwzględności do anarchicznego poczucia humoru.
W odwróconym świecie „Hamleta” normalność staje się symptomem choroby, szaleństwo zaś – próbą przywrócenia sprawiedliwości, walką o wolność i samoświadomość. Prowokacyjna obecność Hamletów staje się dla pozostałych postaci wyrzutem sumienia i zadrą. Przynosi również nieszczęście, co przedstawiamy w rozbudowanym wątku Ofelii.
Teatr w rozumieniu „Hamleta” jest zwierciadłem podstawionym naturze. Dlatego nasz Hamlet korzystając z chwytów i języka teatru postdramatycznego, kieruje autorefleksyjne spojrzenie na formę spektaklu dyplomowego. Zadaje pytanie o sprawczość i siłę teatru.

Tekst

WILLIAM SZEKSPIR

Reżyseria, adaptacja, montaż projekcji video

MACIEJ GORCZYŃSKI

Scenografia, kostiumy, reżyseria światła, projekcje video, plakat

IWONA BANDZAREWICZ

Obsada

MARIA CHOJNACKA, MAKSYMILIAN HOJKA,

DOROTA GOLJASZ, JAN JAKUBIK, JAKUB KONDRAT,

KONRAD KRUPIŃSKI, JAKUB SANTAROSA,

SZANTAL STRZELIŃSKA

Choreografia

PIOTR MATEUSZ WACH

Muzyka

JAN JAKUBKIK, we współpracy z SZANTAL

STRZELIŃSKĄ i ANTONIM WŁOSOWICZEM

Tłumaczenie

STANISŁAW BARAŃCZAK

 

Inżynier wyobraźni

KONRAD KRUPIŃSKI

 

Sesja zdjęciowa

IWONA BANDZAREWICZ

Światło

JAKUB GÓRSKI

Inspiracje muzyczne / warsztaty muzyczne

LENA WITKOWSKA

Video (Maroko)

ARTUR KUJAWA

Inspicjent

JAKUB KONDRAT

Asystent reżysera

JAKUB SANTAROSA

 

Asystentka choreografa

MARIA CHOJNACKA

 

Produkcja

ŁÓDZKA SZKOŁA FILMOWA

Premiera

9/10 listopada 2023

Teatr Studyjny w Łodzi

Zdjęcia ze spektaklu

IWONA BANDZAREWICZ

W spektaklu wykorzystano wiersze

KONRADA KRUPIŃSKIEGO 

i JAKUBA SANTAROSY

NAGRODY

42 Festiwal Szkół Teatralnych w Łodzi: II nagroda aktorska dla Szantal Strzelińskiej za role Hamleta, Ducha i Aktorki w spektaklu „Hamlet” w reż. Macieja Gorczyńskiego

i za rolę Else w spektaklu „Festen” w reż. Remigiusza Brzyka

42 Festiwal Szkół Teatralnych w Łodzi: III nagroda aktorska dla Marii Chojnackiej  za role Hamleta i Ofelii w w spektaklu „Hamlet” w reż. Macieja Gorczyńskiego

i za role Lindy, Claire i Donny w spektaklu „Każdemu coś się śni” w reż. Małgorzaty Bogajewskiej
42 Festiwal Szkół Teatralnych w Łodzi: III nagroda aktorska dla Konrada Krupińskiego za role Hamleta, Guildensterna i Grabarza w spektaklu „Hamlet”
w reż. Macieja Gorczyńskiego i za rolę Dziadka w spektaklu „Festen” w reż. Remigiusza Brzyka 

42 Festiwal Szkół Teatralnych w Łodzi: Nagroda Opus Film Dla Aktorki i Aktora, których chcielibyśmy widzieć na dużym ekranie dla Doroty Goljasz  za role Hamleta i Gertrudy

w spektaklu „Hamlet” w reż. Macieja Gorczyńskiego i za role Carol i Jenny w spektaklu „Każdemu coś się śni” w reż. Małgorzaty Bogajewskiej

42 Festiwal Szkół Teatralnych w Łodzi: Nagroda im. Zbigniewa Zapasiewicza „Zapasowa Maska” ufundowana przez Związek Zawodowy Aktorów Polskich dlaMaksymiliana Hojki  za role Hamleta i Poloniusza w spektaklu „Hamlet” w reż. Macieja Gorczyńskiego i za role Billa i Bennego w spektaklu „Każdemu coś się śni” w reż. Małgorzaty Bogajewskiej

42 Festiwal Szkół Teatralnych w Łodzi: Nagroda im. Jana Machulskiego „Bądź Orłem, nie zniżaj lotów” dla Jakuba Santarosy  za role Hamleta i Klaudiusza w spektaklu „Hamlet”  

w reż. Macieja Gorczyńskiego i za role Jerrego, Verna i Mitchella w spektaklu „Każdemu coś się śni” w reż. Małgorzaty Bogajewskiej 

42 Festiwal Szkół Teatralnych w Łodzi: Wyróżnienie dla Jana Jakubika za role Hamleta i Rosencrantza w spektaklach „Hamlet” w reż. Macieja Gorczyńskiego i za rolę Gbatokai

w spektaklu „Festen” Remigiusza Brzyka

42 Festiwal Szkół Teatralnych w Łodzi: Wyróżnienie dla Jakuba Kondrata za role Hamleta, Laertesa i Aktora w spektaklu „Hamlet” w reż. Macieja Gorczyńskiego

42 Festiwal Szkół Teatralnych w Łodzi: Nagroda Łódzkich Dziennikarzy za sceniczną osobowość dla Szantal Strzelińskiej.

Guldapoleca: Hamlet
Przemek Gulda, Instagram

Porywająca dekonstrukcja klasycznego dramatu, w której akcja rozpoczyna się na stypie na królewskim dworze, a potem idzie w najbardziej zaskakujące strony.

To lawina pomysłów i barwny kolaż konwencji, inspiracji i nastrojów. Czasem jest ponuro i mrocznie, czasem - mocno psychodelicznie, czasem - ironicznie i zabawnie. Młoda obsada z dużym powodzeniem radzi sobie z bardzo szerokim zakresem zadań i wyzwań, dorzucając do niego czasem osobiste, mocno autoironiczne, komentarze na temat sytuacji osób, które właśnie wchodzą do zawodu aktorskiego. 

Zawsze chciałam być aktorką
Paulina Ilska, Kalejdoskop

Pierwszego dnia FST zobaczyliśmy dwa spektakle: „Hamleta” z PWSFTViT w Łodzi i „Pierwsze razy” z Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie Filia we Wrocławiu. Szekspira wyreżyserował Marcin Gorczyński. Jak na spektakl dyplomowy przystało, dano szansę wszystkim aktorom – Hamlet jest grany przez ośmioro wykonawców, czyli wszystkich występujących w przedstawieniu: Marię Chojnacką, Dorotę Goljasz, Szantal Strzelińską, Maksymiliana Hojkę, Jana Jakubika, Jakuba Kondrata, Konrada Krupińskiego i Jakuba Santarosę.

Znana już z festiwalu konwencja zamiany ról wprowadza do spektaklu dodatkowy „nerw”. Każdy kolejny Hamlet wnosi inne jakości, choćby new age’owego zblazowania (Jan Jakubik) czy młodzieńczego buntu i nieustępliwości (Szantal Strzelińska). Jak wiadomo, w tradycyjnych rolach kobiecych jest tu mniej do zagrania,

bo kobiety pełnią tylko funkcje obiektu uczuć / partnerki mężczyzny, ale i tak obie obsadzone w nich aktorki (Maria Chojnacka jako Ofelia, ukochana Hamleta

i Dorota Goljasz jako Gertruda, matka Hamleta) wydobywają z nich sporo indywidualnego rysu i silnych, choć często skrywanych emocji. Na końcu spektaklu się o te role upominają, subtelnie odnosząc się do praw kobiet w świecie współczesnym.

Słynny duch ojca Hamleta grany jest przez Szantal Strzelińską jako dusza, co okazuje się strzałem w dziesiątkę. Aktorka radzi sobie wybornie, już od pierwszej sceny przykuwając uwagę i wprowadzając widza w demoniczny, niepokojący świat po drugiej stronie, którego aurę niesie ze sobą przez cały spektakl.

„Hamlet” brzmi na scenie bardzo współcześnie, m.in. dzięki wykorzystaniu tłumaczenia Stanisława Barańczaka. Uwypuklono aspekt metateatralny i metaaktorski. 

W scenie instruowania wędrownych aktorów przez Hamleta pojawia się pełne humoru nawiązanie do konwencji gry aktorskiej w różnych epokach: Szantal Strzelińska niczym Helena Modrzejewska w przedziwnej dekoracji na głowie wygina się w ciągłej emfazie, sztucznych pozach. Jakub Kondrat jak James Dean vel Nemo z Matrixa w długim czarnym płaszczu spogląda lekceważąco, paląc papierosa. Ale scenę i tak kradnie Konrad Krupiński, parodiujący paternalistyczny styl instrukcji dawanych przez reżyserów. Krupiński, obsadzony także w roli Grabarza, pełni zarazem funkcję przewodnika po świecie przyszłości: widzimy projekcję ze zdjęciami wszystkich aktorów występujących w „Hamlecie”, z symulacją, jak będą wyglądać za 20–30 lat. Krupiński lekko, a zarazem ironicznie przedstawia ich dorobek artystyczny: okazuje się, że ktoś zostaje wybitnym aktorem/aktorką, ale tylko w Koninie, albo dostał nagrodę, ale jedynie Wielkiej Pauzy. Scena jest zabawna, ale i pełna gorzkiej świadomości, że być może nie wszystkie ambicje uda się zrealizować. Krupiński jako Mistrz Ceremonii przeprowadza nas też w ostatnich scenach ze świata żywych do świata umarłych, gdzie króluje zjawa kreowana przez Szantal Strzelińską. Spektakl kończy się przejmującym dance macabre i przypomnieniem szekspirowskiej maksymy – wszyscy kiedyś umrzemy.

bottom of page